ایجاد ترس از اِعمال خشونت به‌مثابه‌ی تهاجمی علیه تمامیت روانی اشخاص، در نظام‌های کیفری ایران و انگلستان

اگرچه نتیجه‌ی رفتارهای مجرمانه علیه اشخاص غالباً به‌صورت نوعی صدمه‌ی جسمانی جلوه‌گر می‌شود، اما در برخی موارد، رفتار ارتکابی ممکن است به ایجاد صرفِ ترس و وحشت در بزه دیده منتهی شود، ترس از این‌که در آینده‌ی نزدیک خشونت علیه او به کار گرفته خواهد شد. در این موقعیت‌ها، بزه دیده بدون این‌که براثر ترس ایجادشده اقدامی علیه خود یا دیگری انجام دهد، از قبیل این‌که صدمه‌ای وارد آورد، دچار نوعی صدمه‌ی روانی می‌شود، به‌گونه‌ای که می‌توان گفت که تمامیت روانیِ وی مورد تهاجم قرار گرفته است. در نظام کیفری انگلستان، این نوع تهاجم واجد عنوان مجرمانه‌ی معینی می‌باشد، اما قانون‌گذار ایرانی به ارتکاب این‌گونه رفتارها به‌طور خاص توجه نکرده است، به‌طوری‌که دادگاه‌ها ناگزیر به تعیین ارش متمایل شده‌اند. این در حالی است که بررسی تطبیقی رفتارهای یادشده در دو نظام کیفری ایران و انگلستان، حکایت از لزوم جرم انگاری، و نیز تعیین مجازات تعزیریِ متناسب برای آن‌ها، به‌صورت خاص دارد.